ಉರಿ ಬಿಸಲಲಿ 


ಸುಡು ಕೆಂಡವ ಹೆಕ್ಕಿ


ಒಡಲ ಮಡಿಲಿಗೆ ತುಂಬಿಕೊಂಡು


ಭುವಿಯ ಧಗೆ ಸಣ್ಣದಾಗಿಸಲು 


ನಾನು ಪಾತ್ರದಾರಿಯಾಗಿರುವೆ.

ಇಳೆಗೆ ಚಿಗುರು

ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಬಳ್ಳಿಯ ತವಕ

ರಂಬೆ ಕೊಂಬೆಗಳನು ಸುತ್ತಿ 

ಕಣ್ತೆರೆದು

ಅಣಕಿಸುವ ಬೆಳಕಿಗೆ ಬೆಳಕನು 

ಆಸರೆಗೆ ತಂಪನು ನೀಡುತ

ಮುಡಿಯನೇರಿ ಸೂಸಿ

ತಾ ಪಡೆದ ಕ್ಷಣದ ಸುಖದಿ

ಕೆಚ್ಚಲ ಹಾಲು ತುಂಬಿ 

ಕರುಳ ಬಳ್ಳಿಯು 

ಹೊರ ಬರಲು ತವಕಿಸುತ್ತಿದೆ

ರಕ್ಕೆ ಹೂವು-ನಗೆ ಬುಗ್ಗೆ

ರಕ್ಕೆ ಹೂವು
ನನ್ನವಳ ಸೆಳೆತಕೆ ಸಿಕ್ಕಾಗ

ನನ್ನುಸಿರ ಬಸಿದು ನೀರೆರದೆ

ತನು ತುಂಬಿ ಅರಳಿ 

ದುಂಬಿಯ ಸೆಳತಕೆ ಮರುಳಾಗಿ 

ಹಾರಿಹೋದಳು 






ನಗೆ ಬುಗ್ಗೆ

ಕಲ್ಪನೆಗೂ ಸಿಗದೆ 

ಮರೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದ ತೊರೆಯು 

ನಿನ್ನ ನಗುವಿಗೆ 

ದುಮ್ಮುಕ್ಕಿ ಹರಿಯಿತು.

ಬುಡಬುಡಕೆ

ಶಕುನದ ಹಕ್ಕಿಯ

ಸೂಚನೆಯ

ಇಡಿ ರಾತ್ರಿ ಊರ ಸುತ್ತಿ

ಸಾರಿ ಜಾಬು ಕಟ್ಟಿದವನು 

ಮುಂಜಾನೆ 

ಮನೆ ಮನೆಯ ಅಲೆದು

ಜೋಳಿಗೆಯ ತುಂಬಿಸಿ 

ಬಾಗಿಲ ಬಳಿ ನಿಂತಾಗ 

ಸೂತಕದ ಛಾಯೆಯ ಕಂಡು 

ಬುಡ ಬುಡಕೆಯ 

ನಾಳವು ಸೂಚನೆಯ ನೀಡಲು 

ನಡುಗಿತು

ನಿಶಬ್ಧ ಬೆಳಕು

ನನ್ನ ಒಲವನು 

ಒಡೆದ ಮಡಿಕೆ ಎಂದರು.

ನೆರೆ ಮನೆಯಲಿ 

ಮೊಟ್ಟೆ ಇಟ್ಟ ಹಕ್ಕಿ ಎಂದರು.

ಹಣ್ಣಿಲ್ಲದ ಮರದಂತೆ 

ನೀ.. ಬಂಜೆ ಎಂದರೂ...

ನೆರಳಿನ 

ಮಧುರ ಪ್ರೀತಿ 

ಮರೆಯಾಗುವುದೆ ?

ಭುವಿಯ ಒಡಲ ಕೂಗು

ಜಗವೆಲ್ಲ ತುಂಬಿಹುವುದು

ನಡೆಸುವ ನಾವಿಕನಿಲ್ಲ

ಓಡುತಿವುದು ಬಂಡಿ 

ಚಿದ್ರಗೊಂಡ ರಭಸಕೆ.

ನೀ ಕರುಣಿಸಿದ ಜನರೆ

ಅಗೆ ಅಗೆದು 

ಬಗೆ ಬಗೆದು

ನಿನ್ನೊಡಲ ಕಣ ಕಣವನು 

ಕಿತ್ತು ತಿನ್ನುತಿಹರು

ನಿಂತು ಬಿಡು ಒಮ್ಮೆ

ನಶಿಸಿ ಹೋಗಲಿ ಮನುಕುಲವೆಲ್ಲ

ಅಲ್ಲಿ, 
ಕಾಡು ಮೇಡುಗಳು ಉಗಮಿಸಲಿ 

ದಾರಿ ದಾರಿಯೆ ಕಣ್ಮರೆಯಾಗಲಿ

ಅವನಳಿಸಿದ ಪ್ರಾಣಿ ಪಕ್ಷಿ ಸಂಕುಲಗಳೆಲ್ಲ 

ಮರು ಹುಟ್ಟಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸಲಿ.

ಮಮತೆಯ ಮರೆತವರು

ಈ ಭೂಮಿಯು ಹೆಣ್ಣು 

ಈ ಜಲವು ಹೆಣ್ಣು 

ನೀನೂ ಹೆಣ್ಣು, 

ನಿನ್ನ ಕುಡಿಯು ಹೆಣ್ಣೆಂದು 

ಎದೆಯ ಹಾಲಲಿ 

ಕತ್ತಿ ಮಸೆಯುತ್ತಿರುವೆ

ಇದು ಹೆಣ್ಣಿನ ಭಲಾಢ್ಯದ 

ಸಂಕೇತವೋ

ಗಂಡಿನ ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ಪಿತೂರಿಯೆ ?

ದುಗುಡದ ಮನ

ಜೋಡಿ ಎತ್ತುಗಳು 
ದುರುಗುಟ್ಟಿ ನೋಡುತಿವೆ
ನಾ ಹೇಗೆ ತಿಳಿಯಲಿ 
ಅವು ನನ್ನ ತಿವಿಯುವುದಿಲ್ಲವೆಂದು ?


ಜೋಡಿ ಹಕ್ಕಿಗಳೆರಡು
ಗೂಡು ಬಿಟ್ಟು ಹಾರುತಿವೆ 
ನಾ ಹೇಗೆ ತಿಳಿಯಲಿ 
ಅವು ಮತ್ತೆ ಗೂಡು ಸೇರುತ್ತೇವೆಂದು ? 



ಕಾಣದ ಕೈಗಳೆರಡು
ಕತ್ತು ಹಿಸುಕುತ್ತಿವೆ 
ನಾ ಹೇಗೆ ತಿಳಿಯಲಿ 
ನಾ ಮತ್ತೆ ಬದುಕುತ್ತೇನೆಂದು ? 

ದುಗುಡದ ಮನವೆ ದೂರವಾಗು ನನ್ನಿಂದ 
ದೃಡನಾಗುವೆ ನಾ ಮಸಣದಲ್ಲೂ............

ಕೆಂಪು ಕುಂಚ

ನಿನ್ನ ದ್ಯೇಯಗಳ ನಿರ್ಣಯ

ಪರರ ಏಳಿಗೆಗೆ ಮೀಸಲಿರಿಸಿದೆ.

ಸರ್ವಧರ್ಮ

ಸಮಾಭಾವವೆಂದು ತಿಳಿದು

ನ್ಯಾಯ ವಿಚಾರ,

ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ನಂಬಿಕೆ ಇಟ್ಟು

ಊಟ, ಉಡುಪು, ಆಚಾರ,

ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಮೈಗೂಡಿಸಿಕೊಂಡು

ದೇಶವನು ಸುಭದ್ರಗೊಳಿಸಲೊರಡುವ

ಸಮಯಕೆ

ದೊರೆಯ ದಬ್ಬಾಳಿಕೆಗೆ ಸಿಲುಕಿ ಸೊರಗಿದೆ

ಹಸಿದು ಒಣಗಿದ ಜನರು ಕಾಯುತಿಹರು

ಏಳು, ಎದ್ದೇಳು

ನಿನ್ನ ಲೇಖನಿಯಲಿ ಶಿರವ ಚಂಡಾದಿ

ಹೋರಾಟದ ಹಾದಿಗೆ ಮುನ್ನುಡಿಯಿಡು.

ತಣಿಸು ಜೀವಾತ್ಮವ

ಒಡಕು 

ಸನಿಹವಾದಾಗ 

ಮಾತು 

ಹೊರಹೊಮ್ಮಿ 

ಮನ್ನಿಸು ಎನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ 

ನನಗಾದ ನೋವು 

ನಿನ್ನದಲ್ಲವೆನ್ನುತ 

ಮರು ಮಾತಾಡದೆ 

ಬಾನಾಡಿಗಳ ದಣಿವಿನ ದಾಹವ ತೀರಿಸಿ 

ಮರೆಯಾದಳು

ಪಟ್ಟ ಭದ್ರ

ಕುಂಟು ನೆಪದ ಮಿಡತೆ 

ಅಧಿಕಾರದ ಚುಕ್ಕಾಣಿ ಹಿಡಿದಾಗ

ಜೊಲ್ಲು ಸುರಿಸಿ ತೆವಳಿದ 

ಅಳ್ಳೆ ಗುಳ್ಳೆ ಬಸವ

ಸಾರಥಿಯ ಪದವಿ ಪಡೆದು

ಕಸ್ತೂರಿಗೆ ನೊಗವ ಕಟ್ಟಿ

ಊರೆಲ್ಲ ಸುತ್ತಿ ಮರಳುವ ಮುನ್ನ 

ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಗೆಗೆ 

ಕೂಳು ಹಾಕಲಾಗಿತ್ತು.

ಕೆಡವಿ ತಾರತಮ್ಯವ

ಜಾತಿ ಮತದ

ವಿಷ ಬೀಜ

ಆಂತರ್ಯಕ್ಕೆ ಬಿತ್ತಿ

ರಾಜ್ಯ ಕಟ್ಟಿ

ಅರಸನಾಗಿ ಆಳಿದವನು

ಕೋಮು ಗಲಭೆಯ

ಕಳೆಯೊಳಗೆ ಸಿಲುಕಿ

ಕಾಲವಾದಾಗ

ಊರೂರ ಹಸಿರು ಸಿರಿಯಾಡುವುದು.

ಬಿಚ್ಚೋಲೆ

ಗಂಜಲದಲಿ ಮನೆಯ 

ತೊಳೆದು  

ಬಾಗಿಲಂಗಳದಲಿ  

ಸಗಣಿ ಎರಚಿ  

ದೇವರ ಕೋಣೆಯಲಿ 

ಬೆಣವಣ್ಣನಿಟ್ಟು  

ಪೂಜಿಸಿದವಳು, 

ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯ ಸ್ವಚ್ಚಗೊಳಿಸಿ  

ಬೆರಣಿಗೆ ಬೆಂಕಿಯಿಟ್ಟು ಬೆಚ್ಚಗಾದಳು

ಮಣ್ಣೆಂಟೆಯೊಳು ತೆನೆ ಪೈರು

ಬಡತನದ ದೀವಿಗೆಯ ಹೊತ್ತು

ಕಾಮ ಕ್ರೋಧವನು ಕತ್ತಲೆಗೆ ದೂಡಿ

ಪೂಜೆ ಪುನಸ್ಕಾರವನು ಬದಿಗೊತ್ತಿ

ಬಿಸಿಲ ಧೂಳಲಿ ಕರೆ ಕಾಳ ಬಿತ್ತಲು

ಕುರಿಕೆಯ ಹಿಡಿದು ಹೊರಟ ಹಸಿ ಮೈ

ಜಡಿ ಮಳೆಗೆ ಬೆವರು ಸುರಿಸಿ,

ಮಣ್ಣೆಂಟೆ ಕಳೆಗಳನು ಬಡಿದು

ಬಡ ಬಗ್ಗರ ಬದುಕ ಕಟ್ಟಿ

ಮೊಳಕೆಯೊಡೆವ ಮೊದಲೆ

ತನ್ನಾಳುವ ಅರಸನ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕು

ಮೇಣಿಯ ಹಾಲನು ಕುಡಿದು

ನೇಗಿಲ ಯೋಗಿಯಾಗಿರುವೆ.

ಕಾಲವನ್ನು ಸರಿಸಿ

ಸುರುಟಿಕೊಂಡ ಪ್ರೀತಿ

ಕರಗಿದ ಮುತ್ತು

ಒಗ್ಗೂಡಿ

ಮರು ಹುಟ್ಟು.

ನೋವು ಹುದುಗಿಸಿಟ್ಟು

ಅವಳಿಗಾಗಿ ಕಾಯುವ ಕಾಲ

ನನ್ನ ಮುಂದೆ ನಶ್ವರ

ಕೃತಿಗೆ ಸಿಗದ ಪ್ರಕೃತಿ

ಅರಕಲು ಭೂಮಿಯ ಕೊರೆದು

ಅರೆ ಬರೆ ಅಕ್ಷರವ ಗೀಚುತ

ಮಾರುದ್ದ ಮಾಲೆಯ ತೂಗಿಕೊಂಡು

ಮಿರ ಮಿರ ಮಿಂಚುವ ಬಟ್ಟೆಯ ಧರಿಸಿ

ಸಾಧನೆಗಳೆಲ್ಲವು, ನಾನು ನನ್ನಿನ್ನೆಂದು,

ಪ್ರಶಸ್ತಿಯೆಂಬ ಹೊಲಸನು ಮುಡಿಗೇರಿಸಿ

ಓರೆ-ಕೋರೆಗಳನು ತಿದ್ದಲೊರಟು

ಪಾಪ ಪರಿವರ್ತನೆಯೆಂಬ

ಮೂಡನಂಬಿಕೆಗೆ  ಸೆಣೆದು

ಪರಲೋಕ ಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕಾಗಿ  ಗದ್ದುಗೆಯೊಳಗಿಳಿದು

ಅಸ್ಪ್ರುಶ್ಯತೆಗೆ  ಜನ್ಮ ನೀಡಿ 

ಜಗವೆಲ್ಲ ನನ್ನದೆನ್ನುವವನ 

ಬುದ್ದಿಯೊಳ ಬುದ್ದಿಯನು 

ತಿದ್ದಿ ಬುದ್ದಿಯೇಳಲೋರಟವರು ಮೂರ್ಖರಲ್ಲ

ಬಿಕ್ಕು ಬಿಮ್ಮು - ಸಂಪ್ರದಾಯ

ಸಂಪ್ರದಾಯ

ಹುಟ್ಟು ಪರಂಪರೆಯ

ಪಟಿಸುತ ಹೊಗಳಿಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲೇ

ಮುಳಿಗಿದವನು

ತನ್ನ ಸುತ್ತಲ ಪರಿಸರವ ಮರೆತು

ಬದುಕನ್ನೇ ಕಳೆದುಕೊಂಡನು

ಬಿಕ್ಕು ಬಿಮ್ಮು

ಜೈಲು ಹಕ್ಕಿ

ಹಾರಿ ಹೋದರು

ಬಿಡುಗಡೆಯ ಕನಸು ಕಂಡ

ಕಂಬಿಗಳು ಬಂಧಿಯಾಗಿ

ಬಿಕ್ಕಳಿಸಿ

ಬರುವ  ಅಥಿತಿಗೆ ಸ್ವಾಗತಿಸುತ್ತಿವೆ

ಕೆಂಪು ಕಣಜ

ರೈತರ ಸಲಕರಣೆಗಳು

ಹರಿತವಾದಾಗ

ಇಡೀ ಸಂಕುಲವೇ ಒಗ್ಗೂಡಿ

ಕಹಳೆಯನು ಮೊಳಗಿಸಿದಾಗ

ಹೋರಾಟದ ಹಾದಿಯ

ತಪ್ಪಿಸಲೆತ್ನಿಸುವ

ಮದ್ದು-ಗುಂಡು

ಬಂದೂಕುಗಳೆಲ್ಲ 

ಶಾಂತವಾಗಿಯೇ ಶರಣಾದವು

ಚಂದಗಾಣು

ಮರವು ನೀ

ಬೇರು ನಾ

ಹಸಿರಿನ ಚಿಗುರು

ನೆರಳ ಉಡುಗೆಯ ತೊಟ್ಟು

ನೊಂದ ಹೃದಯಗಳಿಗೆ

ಆಸರೆಯ ನೀಡಿ

ಸುರಿದ ಮಳೆಗೆ

ಮನಸ್ಸುಗಳೆರಡು ತಿಳಿಗೊಂಡು

ಕಂಡುಕೊಂಡ ದಾರಿಯೆ

ನನ್ನ ನಿನ್ನಯ ಇಂದಿನ ಬದುಕು 

ಕನವರಿಕೆಯ ನಿಗಿ

ಸಾಗರದಾಚೆಯ ಕತ್ತಲೆಯ

ಸುಡುಕೆಂಡವು

ಅಲೆಗಳನ್ನೇರಿ  ಸುನಾಮಿಯಂತೆ

ಅತೀ ವೇಗದ ಕೆನ್ನಾಲಿಗೆಯು

ಇಡೀ ದ್ವೀಪವನ್ನೇ  ಆವರಿಸಿ

ಬೆಂಕಿ ಉಂಡೆಯಾಗಿ ಹಾರಿ

ನಮ್ಮೂರ ಕಾಡನು ಸುಟ್ಟು

ಜ್ವಾಲೆಯು ಛಾವಣಿಗೆ ತಾಕಿದೆಂದು

ಹೆದರಿ ಎಚ್ಚರಗೊಂಡಾಗ

ಅಜ್ಜವ್ವ ನಿರೋಲೆಗೆ ಬೆಂಕಿಯಂಟಿಸಿ

ಬೆಚ್ಚಗೆ

ಕೈ ಕಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದನ್ನು ಕಂಡು

ಕನಸು ಕನಸಾಗಿಯೇ ಉಳಿಯಲೆನ್ನುತ

ಅವ್ವನ ಮಡಿಲಲಿ ನಿದ್ರೆಗೆ ಜಾರಿದೆ.

ಹೂ ಮಡಕೆಯ ಜೋಗಿ ಪದ

ಮನಸ್ಸು ಮಾಗಿ ಕನವರಿಸಿ

ಬೆತ್ತಲೆ ಭೂಮಿಯೊಳಗಿಳಿದಾಗ

ಮಡಕೆಯೊಳಗಿನ ನೀರು ಇಂಗಿ

ಇಬ್ಬನಿಯ ಮಡಿಲು ಸೇರಿ

ಬೆಳಕ ತುಣುಕಿನ ದಾಹವ ತೀರಿಸಿ

ಮರೆಯಾಗುವುದರೊಳಗೆ

ಮಾಗಿಯ ಬಳ್ಳಿ ಕವಲೊಡೆದು

ಅರಳುವ ಹೂ ತಂಬೂರಿಯಾಗಿ

ಮಠ ಸೇರಿ

ಮೀಟಿದ ನಾದಕೆ

ಸಾಲು ಮಡಕೆಗಳ ಕನಸು ಚೂರಾಗಿ

ತನ್ನೊಡಲ ನೀರ ಹನಿಗಳು

ಜೋಗಯ್ಯನ ಪದಗಳಿಗೆ ತಲೆದೂಗಿ ತಾಳವಾದವು

ಕಹಿ ಸತ್ಯ

ಹಸಿವಿಗೆ ಅಲೆದ

ಇರುವೆಗಳು

ಬೆಲ್ಲವಿಟ್ಟಾಗ ಬರದೆ

ಬೇವಿಟ್ಟಾಗ ಮುತ್ತಿಕೊಂಡವು



 ಆಗಸಕ್ಕೆ ರೆಕ್ಕೆ

ಚಿಗುರು ನೀನಲ್ಲ

ಮಳೆಯು ನಾನಲ್ಲ

ಉದುರಿದ ತರಗಲೆಗಳು

ಚಿಗುರೋಡೆಯಲು ತವಕಿಸುತ್ತಿವೆ

ಕರಗುವ ಮುನ್ನ

ಮನವು ಹಗುರಾಗಲೆಂದು


ಅಧಿಕಾರಶಾಹಿ

ಹಣ್ಣಾದ ಎಲೆಗಳು

ಉದುರಿದಾಗ

ಚಿಗುರೆಲೆಯ ನೋಡಿ

ಮರಕೆ ಕೊಡಲಿ ಇಟ್ಟವು



Liquid beef

ಗೋ ಹತ್ಯೆ ನಿಷೇಧವನ್ನು

ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದಾಗ

ತನ್ನ ಕರುವು

ಕೆಚ್ಚಲನ್ನು ಹೀರಿಕೊಂಡು

ಜಾರಿಗೆ ತಂದಿತು.

Falling Star

ನಕ್ಷತ್ರದ ಸನಿಹ

ಕತ್ತಲೆಯು ಮಂಡಿಯೂರಿ

ನನ್ನ ಮಡದಿ ಬೆಳಕನ್ನು

ಹಿಂದಿಗಿರುಸುವಂತೆ

ಕೋರಿದಾಗ

ನಿನ್ನೊಳಗೆ

ಮಡದಿ ಇರುವಳೆಂದೇಳಿ 

ಮರೆಯಾಗುವಾಗ

ಬೆಳದಿಂಗಳು ಮೂಡುತ್ತಿತ್ತು.

ಕತ್ತಲ ಬಿಂಬ

ಒಲವನು  ಹಂಬಲಿಸಿ

ಹುಡುಕಲೊರಟು  

ಕಡು ರಾತ್ರಿಯ ತಂಪಲಿ ಬೆಂದು

ಹಳ್ಳ - ಕೊಳ್ಳದಲಿ ತೆವಳಿ - ತೆವಳಿ

ಹೂ ದಾರಿಯ ಸವೆಸಿ

ಹಸಿದ ಕಂಗಳ ತಪ್ಪಿಸಿ

ಬಳ್ಳಿಯು ಮರವ ತಬ್ಬಿದಂತೆ

ಚಿಗುರು ಪ್ರೀತಿಯನು

ಹಿಡಿ ಹಿಪ್ಪೆಯಂತೆ ಹೊಸಕಿದಾಗ

ಕನಸುಹೊತ್ತ ಒಲವಿನ ಉಸಿರು ಮಡುಗಟ್ಟಿ

ಹಿಂದಿರುಗಲು

ದಾರಿಕಾಣದೆ ನಿಂತು

ಸುತ್ತುವರೆದ ಸುಂಟರಗಾಳಿಯ ಬೇಡುತಿಹಳು

ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ಸಿಲುಕಿರುವೆ

ಬಿಟ್ಟೋಗಬೇಡ ............ ನನ್ನೆತ್ತಿಕೋ ...........

ನಿನ್ನೊಡಲ ಸೇರಿಸಿ

ಹೊತ್ತೊಯ್ದುಬಿಡು ಅವನಿಲ್ಲದೆಡೆಗೆ.

ಭುವಿಗೆ ಶರಣು

ಸೂರ್ಯ ಚಂದ್ರನ

ಮುನಿಸಿನಲ್ಲಿ

ಕೊಚ್ಚಿಹೋದ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು

ಮಂಜಿನ ಹನಿಗಳಲಿ ಮೂಡಿ 

ಬಿಸಿಲ ಬೇಗೆಯನು 

ದಿಕ್ಕರಿಸಿ   

ಕರಗದೆ ಹೂವಾಗಿ ಅರಳಿ

ಗಗನ ಚುಕ್ಕಿ

ಬರಚುಕ್ಕಿಯಾಗಿ

ಭುವಿಯಲ್ಲೇ ದುಮ್ಮುಕ್ಕಿದವು

ಗುಡಿಯೊಳಗಿನ ಗುಡಿಸಲು

ಬಡತನವೆಂಬುದು ಬಡತನವಲ್ಲ


ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆ ಎಂಬುದು


ದೇವರ ಗುಡಿಯ ಹುಂಡಿಯಲ್ಲ


ನಾವ೦ಟಿಸಿಕೊಂಡ


ವಾಸಿಯಾಗದ ರೋಗ

ಜಾಣ ಮರೆವು

ಕಗ್ಗತ್ತಲಲ್ಲಿ


ಮಿಣುಕು ಹುಳುವು ಪಳಿಸಿ


ಪ್ರಜ್ವಲಿಸಿದ ಬೆಳಕು


ನನ್ನವಳ ಮುಖಚರ್ಯೆಗೆ ನೆಸೆದಾಗ


ಮೂಡಿದ ಹೊಳಪಿಗೆ


ನಾಚಿ ತನ್ನ ಬೆಳಕನ್ನು ಮರೆಯಿತು

ಜೋಳಿಗೆ ತುಂಬಾ ಜೀವ ಜಲ

ಹೊಸದರಲಿ ಹೊಸತನವಿರಬೇಕು

ಹಳೆಯದು ಕನಸಾಗಿ ಉಳಿಯುವಂತೆ

ಗಾಡಿ ಕಟ್ಟಿ ಊರ ಸುತ್ತಲೊರಡಬೇಕು

ಕವಲುದಾರಿ ಕೂಡುವಂತೆ

ಸೆಳತದಲಿ ಇರಬೇಕು 

ನೀರ ಗುಳ್ಳೆ ಮರುಗದಂತೆ

ಜೊತೆಯಾಗಿರಬೇಕು

ಮನಸ್ಸು ಮಾಸದಂತೆ

ಅಸೆ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಗಳನ್ನು  ಬಿಟ್ಟು ನಡೆಯಬೇಕು

ಹಾಲಕ್ಕಿಯವನ ಜೋಳಿಗೆಯಂತೆ

ತಿಳಿ ಬಣ್ಣದ ಹಕ್ಕಿ

ಬೆವರಿಗೊಗ್ಗದ ಹನಿಗಳು

ಬುವಿಯ ಸುತ್ತ ಗೆರೆ ಎಳೆದು

ಭೂತಾಕಾರವಾದಾಗ

ವರ್ತಮಾನದ ಹಕ್ಕಿಯು

ಭವಿಷ್ಯದ ಮರಿಗೆ

ಹಾಲುಣಿಸುವ ಪರಿಗೆ

ಹನಿಗಳೆಲ್ಲವೂ ತಿಳಿಗೊಂಡವು

ಪ್ರೀತಿ ಮೀಂಟುವ ಸೆಳೆತ

ಪ್ರೀತಿಯ ಹುಟ್ಟು

ಅವಳೊಲಿದ ಕ್ಷಣ

ಮುಗಿಲ ಮನವ ಗೆದ್ದಂತೆ

ನನ್ನೊಳಗೆ ಪರಿಮಳ

ಕಿರುನಗೆಯ ಕುಡಿನೋಟ

ಕಡು ಕತ್ತಲೆಯನು ಮೀಟಿ

ಒಡಲ ಕಣ್ಗಳ ಹೊಳಪಲಿ

ಮೂಡುತಿರುವ ಬೆಳದಿಂಗಳು




ಮುಂಜಾನೆಯ ಚುಮು ಚುಮು ಚಳಿ

ಚೆಲ್ಲಿದ ಎಳೆ ಬಿಸಿಲು

ಅರಳುತಿರುವ ಹೂವಿನ ಮುಗುಳ್ನಗೆಯು

ಸನಿಹಕೆ ಸೆಳೆದಂತಾಗುತಿದೆ

ನನ್ನ ಬಣ್ಣಗಳಿಗೆ ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲ

ಕಣ್ಣರಳಿಸಿದಷ್ಟು ಮೈಮನ

ಸೆಳೆಯುವುದು

ಮುಟ್ಟಿದರು ಮಾಸುತಿದ್ದೆ.

ಮಾರೆತ್ತರಕೆ ಹಾರುತ್ತಿದ್ದೆ

ದೂರ ಸರಿದರು

ನನ್ನವನ ಸ್ಪರ್ಶಕೆ ಮನಸೋತೆ

ತೇಲಿ ಹಾರುವಾಗ

ಕಣ್ಮರೆಯಾಗಿ ಕಾಡಿದ

ಹಿಂತಿರುಗಿಲ್ಲ.

ಹುಡುಕಲೋರಟಾಗ ವಸಂತ ಕಾಲದ ಸನಿಹ

ಬುವಿಯೆಲ್ಲ ಹಸಿರ ಔತಣ

ಚಿಗುರನು ಸವಿದ ಕೋಗಿಲೆಯು ಇಂಪಾಗಿ ಹಾಡಿದಾಗ

ಮನಸ್ಸು ಬಿಗಿ-ಸಡಿಲದಲಿ ಕಂಪಿಸಿ

ಋತುಮತಿಯಾದ ಹೆಣ್ಣಾಗಿರುವೆ.

ನನ್ನವನೆಲ್ಲಿ..... ನನ್ನವನೆಲ್ಲಿ........

ಒಡಲಾಳದ ಬೆಳಕು

ಗಾಡ ಕತ್ತಲೆಯಾದಾಗ

ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ಜೀವ ತುಂಬಿಕೊಂಡು

ಬದುಕ ಯಾತ್ರೆಯನು

ಮುನ್ನೆಡೆಸಲೊರಟು

ದಾರಿ ತಪ್ಪಿದ

ಹರೆಯದ ಹೆಣ್ಣು

ಹಾಲುಣಿಸಿದಾಗ

ಅವ್ವನ ಎದೆಯು ಬರಡಾಗಿತ್ತು

ಕಮ್ಮಾರನ ಕುಲುಮೆಯಲ್ಲಿ

ಕರಗಿದ ಖಡ್ಗವ

ಎಡೆಬಿಡದೆ

ಬಡಿದ ಏಟಿಗೆ

ಸುರಿದ ಬೆವರು

ಜೋಪಡಿಗೆ ಹರಿದಾಗ

ಸೂರಿನ ತೀರು ಚಿಗುರಿ

ಕುಲುಮೆಯ ಕಾವನು ತನ್ನದಾಗಿಸಿಕೊಂಡು

ತಂಪನೆರೆಯಿತು

ನನ್ನ ಯವ್ವನದ

ಪ್ರೇಮ ಪ್ರಸಂಗಗಳನ್ನು ಕವಿತೆಯಾಗಿ

ಬಣ್ಣಿಸಲು ಲೇಖನಿ ಹಿಡಿದಾಗ

ಎರಡನೆ ಸಾಲು ಮುಗಿಯುವ

ಮುನ್ನ

                                             ಲೇಖನಿಯ ಶಾಯಿ

                                             ತನ್ನ ಯವ್ವನವ ನೆನೆದು

                                             ಬರೆಯುವುದನ್ನೆ ಮರೆಯಿತು

ನೇಗಿಲ ಯೋಗಿಯು

ಇಡೀ ಸಮಾಜದ

ಹೊಲವ ಉತ್ತಾಗ

ಹಸಿರು ಬನದ ಚಿಗುರು

ಅಸ್ಪ್ರುಶ್ಯತೆ ಹೋಗಲಾಡಿಸಲು

ಪಣ ತೊಟ್ಟವು

ಚೀಕಳ್ಳಿಯ ಚೆಲುವೆ

ಬೇಲೂರ ಬೀದಿಯಲಿ

ಬಳುಕಿ, ಬಿಂಕದ ನಡಿಗೆಯಿಟ್ಟಾಗ

ಹಲ್ಕಿರಿದು ನಡೆದ 

ನಮ್ಮೂರ ಹೈದರ ಕಥೆ ಕೆತ್ತಲು 

ಬೆಟ್ಟ ಬೆಟ್ಟಗಳೇ ಕರಗಿ ಹೋದವು 

ಒಡೆದ ಮುತ್ತನು ಸುರಿದು

ಮಾತು ಮಾತಿಗೆ ಪೋಣಿಸಲು

ಹುರಿದುಂಬಿದ ಮನೆಯಲಿ

ಹನಿ ನೀರಿಗೂ ಬರಗಾಲ

ಕರಿಮಣಿಯ ಕಿತ್ತೊಗೆದ ಮಧುಮಗಳ ಬಾಳು

ಎಣ್ಣೆ ಇಲ್ಲದ ದೀಪವು ಬರ ಬರನೆ ಉರಿದು

ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲ ಮಂಚದಲಿ ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಹಾಸಿ

ಕರಗುವ ಮುತ್ತು ಒಂದೆಡೆ ಸೇರಿ

ಕಣ್ಣಂಚಿನ ಕಾಡಿಗೆಗೆ ಧಗಧಗಿಸಿ

ತನ್ನಾವರಿಸಿದ ಸೆಳೆಯು ಮೊನಚುಗೊಂಡು

ಊರ ಸುತ್ತಲೊರಟ ಮನವು ಹಿಂತಿರುಗಿ ಬರುವುದೆಂದು

ಸೂರಿನಡಿ ನುಡಿಯುತಿದೆ ಶಕುನದ ಹಕ್ಕಿ

ಮಿಣಕು ಬಳ್ಳಿಯ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ

ಕವಿದ ಕಾರ್ಮೂಡಗಳು

ಪ್ರತಿದ್ವನಿಸಿದ  ಗುಡುಗು ಮಿಂಚು

ತಳಮಳಗೊಂಡ ತಪ್ಪಿಗೆ

ಬಂಧಿಯಾದೆ

ಸೊಬಗಿನ  ಕಡಲ ಕಿನಾರೆಯು

ಆರ್ಭಟಿಸಿ ಬಂದಪ್ಪಳಿಸಿದ

ರಭಸಕೆ ಎಣಿಕೆಗೆಸಿಗದಷ್ಟು

ವಸಂತ ಕಳೆದಿವೆ

ಒಡದಾಳದಲಿ ಮೂಡಿದ  ಬೆಳಕು

ಬಾಹ್ಯದಲಿ ಬೀಸುತಿರುವ ತಂಗಾಳಿ

ಬಳ್ಳಿಯಂತೆ ಚಿಗುರಿದ ಕನಸು

ಆಸರೆಯ ಬೇಡುತಿದೆ

ಚಿಗುರಿತು ಬೆಳಕು

ನೀರ ಕೊಯ್ದರು ಗಾಳಿಯ ಸೀಳಿದರು

ತೊಗಟೆಯ ಬಿರುಕುಗಳ

ಮಯ್ಯ ಮೇಲೆ ಎಳೆದುಕೊಂಡರು

ಭುವಿಯೆಲ್ಲ ಗೆರೆಗಳು

ತಿರುಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಹುಟ್ಟು ಸಾವುಗಳನು ಹೊತ್ತು

ಭಾರವಾದ ಉಸಿರು

ಇನ್ನೇನು ಮುಗಿದೇ ಹೋಯಿತೆನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ

ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲೇ ಇಡೀ ಬೆಳಕನ್ನು ತುಂಬಿಕೊಂಡು

ನನ್ನೆಡೆಗೆ ನೋಡಿದ ಹೊಳಪು

ಹೇಗೋ ನೆರಳುಗಳ ಸೀಳಿಕೊಂಡು

ನನ್ನಲ್ಲೆಲ್ಲ ಪ್ರವಹಿಸಿ

ಪುಳಕ, ತೆನೆ ತೂಗಿದಂತೆ ಹಗುರ

ಚಲನೆ ಶುರುವಾಯಿತು

ನೆಲಬೇರುಗಳಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಚಿಗುರು.

                                       (ಮಂಜುನಾಥ.ಎಸ್)

ಮನಸ್ಸೆಂಬ ಸಂಗಾತಿ

ಪ್ರೀತಿಯ ನಿವೇದಿಸಿಕೊಂಡಾಗ

ತೇವಗೊಂಡ ಕಣ್ಗಳಿಂದ

ಜಾರುತಿರುವ ಹನಿಗಳ ರಭಸಕೆ

ಕೊಚ್ಚಿಹೋದ ನೂರೆಂಟು ಭಾವನೆಗಳು

ನಿವೇದಿಸಿಕೊಂಡ ಪ್ರೀತಿಯನು

ಹೃದಯದಲ್ಲಿಟ್ಟು ಕೊಳ್ಳಲೆತ್ನಿಸಿದರು

ಎದುಸಿರು ಬಂದು ಹೊರದಬ್ಬಿಹೇಳುತಿದೆ

ಇಲ್ಲಿ ಗಾಳಿಗೂ ಜಾಗವಿಲ್ಲವೆಂದು

ಹೊರದಬ್ಬಿದ ರಭಸಕೆ

ಘಾಸಿಗೊಂಡ ಮನಸ್ಸು

ಹುಚ್ಚೆದ್ದು ಓಡುವಂತೆ ಹೃದಯದ ಬಡಿತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ

ಮುಚ್ಚಲೆತ್ನಿಸುತಿರುವ ಕಣ್ ರಪ್ಪೆಗಳು

ಏನೂ ಹೇಳಲು ಹೊರಟ

ತುಟಿಗಳು ಅದುರಿ ಜಡಗೊಂಡಿದೆ

ನನ್ನ ಸನಿಹದಲೇ ಸುಳಿಯುತ್ತಿರುವ

ನಿನ್ನ ಕೊನೆಯುಸಿರು ಸೇರಿ 

ತಲ್ಲಣಿಸುತಿದೆ

ನಿನ್ನನರಸುತ ಹೊರಟ

ಎಷ್ಟೋ ದಿನಗಳ ಕನಸು

ನನಸಾದ ದಿನವೆಂದು

ಕಲ್ಪನೆಗೂ ಮೀರಿ ಕುಣಿದೆ

ಕವಿದ ಮಂಜಿನ ಹನಿಯಲಿ

ಮುಳುಗೇಳುತಿರುವ ನಗುವಿನ ಒಳಗೆ

ಸಣ್ಣ ದನಿಯ ಮಾತೊಂದು

ಹೊರಹೊಮ್ಮುತಿದೆ


ಮುಸುಕಿದ ಮಂಜಿನ ಒಳಗೆ

ಬಿರುಸುಗೊಂಡ ನೋಟ

ಕಣ್ಣಾಯಿಸಿದೆಲ್ಲಲ್ಲ ಹೂರಾಶಿ

ಸುವಾಸನೆಯ ತಂಪು


ಉಕ್ಕುವ ಕಡಲ ಕಿನಾರೆ

ಅಳಿವಿಲ್ಲದ ಒಲವಿನ ಪಾದಕೆ

ಮೃದುವೆನ್ನುವ ಸ್ಪರ್ಶ

ನೀರೆ .....

ಮಾತಿನ ಮಂಟಪಕೆ ಕರೆದು

ಮೌನಕೆ ಶರಣಾಗಿ

ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಹುದಿಗಿಸಬೇಡ



ನಿನ್ನೆಯ ಬಡತನ ಶೂಲೆಯ

ನೀಗಿಸಲು ಹೊರಟು

ಸಿರಿವಂತರ ಸುಂಟರಗಾಳಿಗೆ ಸಿಕ್ಕು

ಬಾಡಿಹೋದ ಬದುಕಲಿ

ಚಿಗುರೊಡೆದ ಪ್ರೀತಿಯನು

ಚಿವುಟ ಬೇಡ




ಕ್ಷೀಣಿಸಿದ ದೇಹವನು

ಚಲ್ಲಾಪಿಲ್ಲಿಯಾದ ಬದುಕನು

ಕಟ್ಟುವ ಚಿತ್ತದ ಮುಂದೆ

ನನ್ನ ಕಣ್ಣ ಹನಿಯು ಬೇಡುತಿದೆ


ನಿನ್ನ ದೇಹವನು ಅಪರಿಚಿತರೊಡನೆ

ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದರೇನು

ಮನಸ್ಸು ಪವಿತ್ರವಾಗಿದೆ